Αφού σκόρπισε ανώνυμα ερωτικά γράμματα σε όλη τη Νέα Υόρκη το 2010, η Hannah Brencher έγραψε περισσότερα από 400 ερωτικά γράμματα σε αγνώστους και το 2011 ο Brencher δημιούργησε morelovelters.com με αποστολή να εμπνεύσει άτομα να κάνουν ακριβώς αυτό — να γράφουν περισσότερα ερωτικά γράμματα. Από τότε, ο ιστότοπος έχει βοηθήσει στην αποστολή πάνω από 125.000 επιστολών σε άτομα που έχουν ανάγκη. Εδώ, μιλάμε με τον πρωτοπόρο του ταχυδρομείου για την ομορφιά της χειρόγραφης αλληλογραφίας, τον Toni Morrison, και τις ομοιότητες μεταξύ ενός γράμματος και ενός πρώτου ραντεβού.
Περιγράψτε τη δουλειά σας και τη σύνδεσή της με την ανάρτηση.
Άρχισα να γράφω και να αφήνω «επιστολές αγάπης» σε όλη τη Νέα Υόρκη πριν από περίπου ενάμιση χρόνο. Σταδιακά, άρχισα να λαμβάνω αιτήματα επιστολών από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Καθώς έγραφα όλο και περισσότερες επιστολές σε εντελώς αγνώστους, συνειδητοποίησα ότι ο κόσμος θα μπορούσε πραγματικά να επωφεληθεί από έναν οργανισμό που κράτησε ζωντανή αυτή την αναντικατάστατη χειρόγραφη πρακτική. Λαμβάνουμε αιτήματα επιστολών, ταχυδρομούμε χειρόγραφες σημειώσεις και συλλέγουμε χειρόγραφες ερωτικές επιστολές για άτομα που έχουν ανάγκη, όλα αυτά αφήνοντας ερωτικά γράμματα σε όλο τον κόσμο για να τα βρουν και να χαρούν άλλοι.
Πότε ξεκίνησε το ενδιαφέρον σας για τον επιστολικό κόσμο;
Νομίζω ότι το ενδιαφέρον ήταν πάντα εκεί. Είμαι πολύ λάτρης των social media, ωστόσο. όλα τα πράγματα που κάποιοι σπεύδουν να πουν «καταστρέφουν» τη μοίρα του ταχυδρομικού σαλιγκαριού. Δεν γράφω χειρόγραφα γράμματα και τα ρίχνω στο γραμματοκιβώτιο γιατί είναι πιο αποτελεσματικό. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να ασχολούνται με τη συγγραφή επιστολών επειδή είναι μια μορφή τέχνης περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Πλέον έχει μετατραπεί σε χόμπι που πρέπει να επιλέξουμε να κρατήσουμε ζωντανό. Με ενδιαφέρει να διατηρήσω φλεγόμενο αυτό το πάθος για τη συγγραφή επιστολών, όχι επειδή σημαίνει ότι τα χαρτικά ή τα γραμματόσημα μένουν περισσότερο, αλλά επειδή σημαίνει ότι συνεχίζουμε να περνάμε χρόνο ο ένας στον άλλον σε έναν κόσμο όπου μεταβαίνουμε από πράγμα σε πράγμα τόσο γρήγορα.
Γιατί σας αρέσει να γράφετε για γράμματα;
Μου αρέσει να γράφω γράμματα γιατί ξέρεις ότι δεν θα είναι ποτέ ανούσια αλληλογραφία. Οι άνθρωποι πάντα χαίρονται με τα γράμματα. Οι άνθρωποι πάντα ξαφνιάζονται από τα γράμματα. Δεν συσκευάζω ένα γράμμα με τα ίδια πράγματα που θα παρέδιδα σε ένα μήνυμα κειμένου. Τα γράμματα, για μένα, είναι ο ιερός χώρος για όλα τα πράγματα που βρίσκονται άλυτα στις καρδιές μας και όλα τα πράγματα που θα θέλαμε να μπορούσαμε να καταλάβουμε ή να διορθώσουμε με ένα χτύπημα τα στυλό μας.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βήμα στη διαδικασία της γραπτής αλληλογραφίας;
Ειλικρινά, η αναμονή. Αυτό ακούγεται τρελό. Αλλά, μια φορά κι έναν καιρό, είχα μια καθηγήτρια που μας είπε πώς εκείνη και ο σύζυγός της ερωτεύτηκαν ο ένας τον άλλο γράφοντας ερωτικά γράμματα. Είπε ότι αυτή ερωτεύτηκε κατά τη διάρκεια των χρόνων κενών… κατά τη διάρκεια της αναμονής. Είναι κάτι που η γενιά μου δεν θα έχει ποτέ, ειδικά όταν συνεχίζουμε να αρπάζουμε πιο στιγμιαία πράγματα.
Αν μπορούσατε να είστε φίλοι με οποιονδήποτε στην ιστορία, σε ποιον θα γράφατε και τι θα λέγατε;
Θα έπαιρνα Τσήμερα ο Μόρισον ως φίλος με στυλό κάθε μέρα. Από τότε που άρχισα να τη διαβάζω, βρήκα παρηγοριά στα λόγια της. Είναι τα είδη των λέξεων που θέλετε να μετατρέψετε σε τσίπ και καλύβες και να δημιουργήσετε καταφύγιο από αυτά. Θα μου άρεσε, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, να βάλω τέτοια λόγια σε ένα φάκελο μια μέρα. Θα περίμενα από το γραμματοκιβώτιο για αυτές τις λέξεις, αναμφίβολα.
Σε ποιον γράφετε πιο συχνά;
Ο καλύτερός μου φίλος. Ζει στο Κάνσας Σίτι του Μιζούρι και μόλις μαθαίνουμε πόσο γρήγορη είναι όλη η ζωή. Σπάνια υπάρχει αυτή η στιγμή να καθίσω και να μιλήσω για κάθε μικρό πράγμα και δεν είναι ο τύπος που θέλω να την αφήσω κρεμασμένη σε ένα κείμενο. Γράφουμε λοιπόν ο ένας στον άλλο. Είμαστε εδώ και χρόνια. Νομίζω ότι κάνει και τη φιλία μας πιο δυνατή.
Μπορείτε να περιγράψετε το πιο αξιομνημόνευτο γράμμα ή καρτ ποστάλ που έχετε λάβει ποτέ;
Είναι λυπηρό να το λέω, αλλά το γράμμα που θυμάμαι περισσότερο ήταν από τη μητέρα μου. Ήμουν στο κολέγιο τότε, πρωτοετής. Η μητέρα της (η γιαγιά μου) μόλις είχε φύγει από τη ζωή και τα περνούσε δύσκολα με όλα αυτά. Θυμάμαι ότι άνοιξα αυτό το γράμμα στη μέση του Ταχυδρομείου της πανεπιστημιούπολης μου και σκέφτηκα ότι είχα γνωρίσει τη μητέρα μου για πρώτη φορά σε αυτό το γράμμα. Ήταν τόσο ωμό. Τόσο αληθινό και τόσο ασύστολο με όλα όσα είπε. Νομίζω ότι ήταν όλα αυτά που δεν μπορούσε να πει αυτοπροσώπως, αλλά ήταν τόσο σπαρακτικά όμορφα. Δεν θα είχε ποτέ την ίδια επίδραση σε μένα αν ήταν ένα email. Δεν νομίζω ότι θα είχε ομολογήσει ποτέ όλη τη λύπη της με τίποτα άλλο εκτός από γράμμα. Έχω ακόμα αυτό το γράμμα και το κρατάω κοντά.
Τι κάνει την αλληλογραφία σας ξεχωριστή;
Μου αρέσει να χειροποίητα χαρτικά πολλές φορές. Πάντα λέω ότι είναι ωραίο να ντύνεις το γράμμα σαν να πρόκειται για πρώτο ραντεβού. Η εμφάνιση είναι το κλειδί. Δεν γράφω γράμματα αν βιάζομαι, η γραφομηχανή θα είναι χυδαία και το όλο θέμα θα είναι χαμός.
Τι βλέπετε στο μέλλον της χειρόγραφης αλληλογραφίας;
Νομίζω ότι σύντομα στη γραμμή ότι η χειρόγραφη αλληλογραφία θα είναι τέχνη παρά ανάγκη, είναι ήδη σχεδόν. Θα είναι κάτι λεπτό που κάνουμε για να δείξουμε πραγματικά σε κάποιον πώς νοιαζόμαστε. Ακόμη και τώρα, με τη λειτουργία αυτού του οργανισμού love letter, βλέπουμε πολλούς ανθρώπους να έρχονται σε εμάς χωρίς να έχουν γράψει γράμμα εδώ και χρόνια. Τους νοσταλγεί. Νομίζω ότι το γράμμα ξεφεύγει από τα δάχτυλά μας, αλλά όσοι το αγαπούν, όσοι το λατρεύουν, θα συνεχίσουν να το κάνουν. Και θα είναι όμορφο, τόσο όμορφο όσο όταν πρωτοξεκίνησε. Και ανεξάρτητα από το πόση τεχνολογία έχουμε στα χέρια μας, δεν νομίζω ότι τίποτα μπορεί να ξεπεράσει ποτέ αυτό στην ομορφιά, την ευκαιρία να καθίσεις και να γράψεις σε κάποιον άλλο σε αυτόν τον κόσμο και να χρησιμοποιήσεις ένα στυλό για να τον αφήσεις να δει κομμάτια της ψυχής σου .
