Οι περίεργοι παραλληλισμοί μεταξύ λιτότητας και 7 ετών γάμου

Ο κύριος Frugalwoods και εγώ παντρευτήκαμε πριν από επτά χρόνια. Χθες ήταν η επέτειος μας και είχαμε μια αρκετά φοβερή και λιτή διαδρομή μέχρι στιγμής. Η γνωριμία με το πρώτο έτος του κολεγίου μας, όταν ήμασταν 18 και 19, σήμαινε ότι ουσιαστικά μεγαλώσαμε μαζί και βελτιώσαμε την προσέγγισή μας στη ζωή ως ομάδα.

Τώρα που είμαστε τουλάχιστον υποφερτώς ώριμοι ενήλικες, έχω συνειδητοποιήσει ότι η πορεία μας είναι εξίσου εκπληκτική και τρομακτική. Είναι εκπληκτικό γιατί μπορέσαμε να πλοηγηθούμε δίπλα-δίπλα στις πρώτες προκλήσεις της ενηλικίωσης, αλλά τρομακτικό γιατί ήμασταν τόσο νέοι και ανώριμοι όταν γνωριστήκαμε που είμαι κάπως σοκαρισμένος που το κρατήσαμε μαζί και το κάναμε τόσο πολύ! Νομίζω ότι το κλειδί για τη μακροζωία μας ως ζευγάρι είναι η προσαρμοστικότητά μας, η προθυμία μας να αλλάξουμε μαζί και η έλλειψη φόβου για το άγνωστο (σε συνδυασμό με κάποιο ανόητο κέφι) – όλα αυτά, παρεμπιπτόντως, είναι χαρακτηριστικά του λιτού παράξενου.

Επιτρέποντας και Ενθαρρύνοντας την Αλλαγή

Ο κύριος FW και εγώ σήμερα είμαστε σχεδόν τελείως διαφορετικοί άνθρωποι από ό,τι όταν πρωτοσυναντηθήκαμε στις θέσεις της αίθουσας διαλέξεων της τάξης δημοσιογραφίας μας 101, ωστόσο είμαστε πιο ερωτευμένοι από ποτέ.

Βρήκαμε τρόπους να παραμείνουμε στην ίδια σελίδα οικονομικά, για τη σχέση μας και για το τι θέλουμε από τη ζωή, ενώ εξελισσόμαστε στους ανθρώπους που είμαστε τώρα. Νομίζω ότι δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από κάποιον να είναι για πάντα το ίδιο άτομο και είμαι ευγνώμων που μάθαμε να σεβόμαστε ο ένας τον αυξανόμενο πόνο και τις επιθυμίες του άλλου για καινοτομία με τα χρόνια.

Αυτή η εγγενής ευελιξία και δημιουργικότητα είναι κεντρικής σημασίας για το πώς ζούμε. Δεν είμαστε άκαμπτοι στις περισσότερες πτυχές της ζωής μας, κάτι που μας έδωσε τη δυνατότητα να φανταστούμε ένα μέλλον (απόσυρση σε ένα σπίτι στα 33) που διαφέρει παράξενα από το σχετικά συμβατικό μονοπάτι που ξεκινήσαμε. Η προσαρμοστικότητά μας μας επέτρεψε να κινούμαστε συχνά για τις δουλειές μας, να εξερευνούμε νέες δραστηριότητες και ίσως το πιο σημαντικό, να ζούμε λιτά.

Η λιτότητα (και ο γάμος) απαιτεί ευελιξία

Αν επέμενα να αγοράζω καινούργια ρούχα κάθε σεζόν ή ήθελα όλα όσα αγόρασα να είναι σε άψογη κατάσταση (αντίο, αγορά μεταχειρισμένων) ή δεν έβλεπα την ομορφιά και την απλότητα στο να μην αγοράζω τα πράγματα που κάνουν όλοι οι άλλοι, θα ήμασταν φειδωλοί . Αλλά με το να έχουμε ανοιχτό μυαλό και να είμαστε εντάξει, ας πούμε, με μερικά ρούχα για αγοράκια που έχουμε λάβει ως δώρο για την Babywoods (που είναι κορίτσι, παρεμπιπτόντως), ζούμε μια οικονομική και ευτυχισμένη ζωή. Η λιτότητα απαιτεί να προσεγγίζουμε τη ζωή με μια αίσθηση περιπέτειας και ένα επίπεδο ατομικότητας που είναι ασυνήθιστο στην καταναλωτική μας κουλτούρα που εστιάζεται στην εικόνα.

Στο ίδιο πνεύμα, έχω ανοιχτό μυαλό για τον κ. Frugalwoods και τη σχέση μας. Και οι δύο έχουμε πάθος για μια ποικιλία εμπειριών και μαθαίνουμε νέα πράγματα. Επιτρέποντας ο ένας στον άλλον να επιδιώκει τα ενδιαφέροντά μας, νομίζω ότι ζούμε μια πιο πλούσια ζωή. Έχω ακούσει για ζευγάρια στα οποία ο ένας σύντροφος δεν «επιτρέπει» στον άλλον να απολαύσει το χόμπι του, για παράδειγμα, την παραγωγή μπύρας στο σπίτι, κάτι που μου φαίνεται παράξενο.

Δεν υπαγορεύω τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ο κύριος FW (εκτός, ξέρετε, των βασικών αρχών της μη παραβίασης των νόμων ή των γαμήλιων όρκων μας) και επίσης δεν κατευθύνει αυτό που κάνω. Δεν λέμε ο ένας στον άλλον να μην ξοδέψουμε χρήματα, αλλά αποφασίζουμε από κοινού ότι επιλέγουμε να μην ξοδέψουμε. Με το να μην περιορίζουμε ο ένας την ανάπτυξη του άλλου, καταφέραμε να φέρουμε περισσότερη δημιουργικότητα στη ζωή μας.

Θα δοκιμάσω τα χόμπι σου

Ο κύριος FW και εγώ βρίσκουμε επίσης αναζωογονητικό να ασχολούμαστε με αυτό με το οποίο ασχολείται ο άλλος. Μέσω αυτής της προσέγγισης, έχουμε δημιουργήσει μια στενή σχέση με πολλούς τρόπους σύνδεσης μεταξύ μας.

Στην πραγματικότητα είμαστε πολύ διαφορετικοί μεταξύ μας από πολλές απόψεις και γι’ αυτό ήταν σημαντικό για εμάς να βρούμε κοινό έδαφος. Ο κ. FW είναι μηχανικός ενώ εγώ είμαι συγγραφέας. Ο κύριος FW μπορεί να αποσυναρμολογήσει ένα μηχάνημα, να το φτιάξει και να το ξανασυναρμολογήσει. Εγώ, από την άλλη, μόλις και μετά βίας μπορώ χρήση μηχανές σωστά (ορκίζομαι ότι οι οικιακές μας συσκευές με μισούν). Αλλά στοιχηματίζω ότι θα μπορούσα να γράψω ένα εντυπωσιακό εγχειρίδιο οδηγιών μηχανής.

Δεν έχουμε καμία επιθυμία να μοιραστούμε κάθε τελευταία προτίμηση, αλλά προσπαθούμε να μάθουμε τι είναι λάτρης του άλλου. Ο κύριος FW πήγε γιόγκα μαζί μου για αρκετό καιρό γιατί ξέρει ότι σημαίνει πολλά για μένα και ήθελα να το μοιραστώ μαζί του. Δεν είναι πραγματικά το πράγμα του για μια καθημερινή ή εβδομαδιαία προπόνηση, αλλά θα κατεβάζει το σκυλί από καιρό σε καιρό.

Ενδιαφέρθηκα για την αφοσίωση του κ. FW στην ύπαιθρο και την πεζοπορία και κατέληξα να γίνω εξίσου φανατικός με αυτόν. Όταν μου πρότεινε για πρώτη φορά να πάμε για πεζοπορία, ήμουν λιγότερο από ενθουσιασμένος. Πήγα όμως και το ερωτεύτηκα. Τώρα, βασίζουμε το μέλλον μας γύρω από αυτή την αγάπη για το δάσος, η οποία δεν είναι μια τροχιά που θα είχα προβλέψει για τον εαυτό μου πριν από 10 χρόνια.

Μερικές φορές απογοητεύομαι από την ατελείωτη λίστα με τα χόμπι του κ. FW (τα πάντα, από το ψήσιμο του ψωμιού μέχρι τη συγκόλληση) γιατί με κατακλύζει, ακόμη και με εκφοβίζει.

Και ανησυχώ ότι δεν θα μπορέσω να συμβαδίσω με όλα όσα κάνει. Όμως, έχω συνειδητοποιήσει ότι είναι απλώς η φύση του να είναι ατελείωτα περίεργος και να μαθαίνει συνεχώς. Εγώ, με τη σειρά μου, έχω γίνει πιο ευέλικτη στην προσέγγισή μου στο άγνωστο.

Ο κύριος FW ήθελε να ζήσει σε ένα οικόπεδο στο δάσος από τότε που το αγόρι του ανιχνεύει μέρες που περνούσε μέσα στο δάσος κάθε Σαββατοκύριακο. Εγώ, από την άλλη, παρέμεινα δύσπιστος μέχρι τα τέλη του 2013. Αλλά η προθυμία μου να εξερευνήσω αυτή την επιδίωξή του οδήγησε σε μια ζέση εντελώς δική μου. Είμαι ευγνώμων που είμαστε και οι δύο ανοιχτοί σε νέες προσπάθειες και να δοκιμάσουμε τα χόμπι του άλλου. Έχει επεκτείνει τη ζωή μου με τρόπους που με εκπλήσσουν. Ακόμη και η συγγραφή του Frugalwoods ξεκίνησε εξ ολοκλήρου με την προτροπή του κ. FW.

Όταν αποφάσισα να παντρευτώ τον κύριο Φρούγκαλγουντς

Είναι στην πραγματικότητα αυτή η προθυμία να διακλαδίσω που πραγματικά σφράγισε τη συμφωνία για την απόφασή μου να παντρευτώ τον κύριο FW. Δεν είμαι σίγουρος αν το ξέρει αυτό ή όχι (καλά, το ξέρει τώρα), αλλά, αποφάσισα στο τελευταίο έτος του κολεγίου να τον παντρευτώ. Δεν έκανε πρόταση γάμου για άλλα δύο χρόνια, αλλά, τότε ήξερα.

Ενδιαφερόμουν για τη φεμινιστική πολιτική θεωρία (ακόμα είμαι) και ενθουσιάστηκα που παρακολουθούσα ένα προχωρημένο σεμινάριο σχετικά με το θέμα το πρώτο εξάμηνο του τελευταίου έτους. Ήμασταν ραντεβού εκείνη την εποχή και μιλούσα γι’ αυτό –υποθέτω πολύ– γιατί όταν μπήκα στην τάξη την πρώτη μέρα, ο κύριος FW καθόταν εκεί και έλαμψε.

Είχε εγγραφεί στο μάθημα, εν αγνοία μου, για να μπορέσει να βιώσει και να καταλάβει για τι ήμουν τόσο ενθουσιασμένος. Ήταν ο μόνος τύπος στην τάξη, αλλά δεν ήταν επιφυλακτικός. Εξέφρασε τις απόψεις του, έκανε τις αναγνώσεις και συμμετείχε πλήρως και ενεργά στο μάθημα.

Συγκινήθηκα βαθιά που νοιαζόταν αρκετά για μένα ώστε να βγω έξω από τη ζώνη άνεσής του και να αναδιατάξω το πρόγραμμά του για τη λήξη του έτους για να συνδεθεί μαζί μου με έναν βαθύτερο τρόπο. Αυτή η απλή πράξη μου έδειξε ότι νοιάζεται βαθιά για μένα και με ακούει, είναι πρόθυμος να δοκιμάσει νέα πράγματα, δεν ενδιαφέρεται για το τι πιστεύει ο καθένας για αυτόν και θέλει να χαράξει το δικό του μονοπάτι στη ζωή. Αυτό ήταν πραγματικά το μόνο που έπρεπε να ξέρω.

Πώς να μην φοβάστε το άγνωστο

Ένα άλλο δόγμα της σχέσης μας είναι ότι κάνουμε πρακτική να μην φοβόμαστε την αλλαγή ή το άγνωστο. Σίγουρα, είμαστε προσεκτικοί, προσεκτικοί άνθρωποι και δεν παίρνουμε αποφάσεις χωρίς εκτενή έρευνα και προγραμματισμό (για ένα μικροσκοπικός για παράδειγμα, δείτε την εξαιρετικά εμπεριστατωμένη σκέψη μας για την αγορά μιας πόρτας καταιγίδας…). Όμως, δεν φοβόμαστε. Ο κόσμος έχει ρωτήσει τι θα κάνουμε αν δεν μας αρέσει η ξενιτιά, και απαντώ, λοιπόν, θα καταλάβουμε την επόμενη περιπέτειά μας. Η προοπτική να εργαστούμε για ένα άλλο όνειρο στο μέλλον, ειλικρινά δεν είναι τόσο μεγάλη υπόθεση για εμάς.

Μέρος αυτής της απουσίας φόβου πηγάζει από το γεγονός ότι ποτέ δεν ήμασταν χρεωμένοι ή σε θέση να ζούμε από μισθό σε μισθό. Η λιτότητα μας δίνει πολλές επιλογές. Αν χάσαμε και οι δύο τη δουλειά μας αύριο, θα ανασηκώναμε τους ώμους και θα καταλάβαμε την επόμενη κίνησή μας. Θα ήταν ενοχλητικό, αλλά δεν θα ήταν καταστροφή ή αιτία για σοβαρό συναγερμό. Γιατί; Επειδή ξοδεύουμε τόσο πολύ χαμηλότερα από τις δυνατότητές μας, ώστε θα μπορούσαμε να ζήσουμε από τις αποταμιεύσεις μας για πολλά χρόνια χωρίς να κερδίσουμε άλλη δεκάρα ή να κερδίσουμε άλλο ένα σεντ τόκων (και αυτό οφείλεται στον πληθωρισμό).

Το να έχουν αυτό το είδος νομισματικής ασφάλειας ως άτομα που δεν κερδίζουν μισθούς επενδυτικού τραπεζίτη και που είναι μόλις 31 ετών είναι αρκετά ασυνήθιστο. Όμως, δεν είναι αδύνατο σε καμία περίπτωση και, ειλικρινά, δεν είναι τόσο περίπλοκο. Το μόνο που κάναμε είναι να τηρούμε το ήθος της ακραίας λιτότητας και να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας όσον αφορά την καταναλωτική κουλτούρα.

Ακριβώς όπως οι δαπάνες μας είναι εξ ολοκλήρου προσανατολισμένες προς αυτό που εκτιμούμε περισσότερο, έτσι και ο γάμος μας βασίζεται στους κοινούς στόχους της ζωής μας.

Θεωρείτε ότι τα χαρακτηριστικά της λιτότητας χρησιμεύουν επίσης για να σας κάνουν καλύτερο σύντροφο;