Μερικές σημειώσεις που ήθελα απλώς να τις κατεβάσω. Υπάρχουν τέσσερα μέρη όπου μπορούν να εφαρμοστούν παρεμβάσεις πληροφόρησης.
Συντονισμός/Προώθηση. Μια πλατφόρμα παίρνει πάντα αποφάσεις για το τι θα βάλει μπροστά σε έναν χρήστη. Μπορεί να αποφασίσει να εκμεταλλευθεί τις πληροφορίες που είναι πιο αξιόπιστες για τη μία ή την άλλη διάσταση ή να μειώσει τη διάδοση αναξιόπιστων ή επιβλαβών πληροφοριών, είτε θέτοντας όρια στην ιότητά τους ή την ανεύρεσή τους είτε μέσω της αφαίρεσης. Υπάρχουν σαφώς πράγματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν σε αυτό το επίπεδο, αν και είναι αξιοσημείωτο ότι τα περισσότερα επιχειρήματα συμβαίνουν εδώ.
Διεπαφή. Μόλις μια πλατφόρμα αποφασίσει να παρέχει πληροφορίες χρήστη, μπορεί να επιλέξει να παρέχει πρόσθετο πλαίσιο. Αυτό είναι ένα μέρος όπου έχει υπάρξει ανάμεικτος σάκος παρεμβάσεων. Η επισήμανση είναι ένα παράδειγμα που έχει χρησιμοποιηθεί συχνά με σχετικά αναποτελεσματικούς τρόπους. Άλλες πιο συγκεκριμένες παρεμβάσεις έχουν καλύτερα αποτελέσματα — για παράδειγμα, το να γνωρίζουν οι άνθρωποι ότι μια ιστορία που παρουσιάζεται παραπλανητικά καινούργια είναι στην πραγματικότητα παλιά.
Ατομο. Αυτή είναι (συνήθως) η σφαίρα των εκπαιδευτικών παρεμβάσεων. Μπορούμε να επιλέξουμε να ενισχύσουμε τις δυνατότητες των χρηστών για να αξιολογήσουμε καλύτερα τις πληροφορίες που τους παρέχονται. Αυτό μπορεί να είναι συγκεκριμένες κατανοήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά αναζήτησης πληροφοριών ή γενικότερες αντιλήψεις σχετικά με τα εν λόγω θέματα ή το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο κάνουν κρίσεις (συμπεριλαμβανομένης της εξέτασης των προκαταλήψεων που μπορεί να έχουν).
Κοινωνικός. Η κατανάλωση πληροφοριών μέσω κοινωνικού λογισμικού δεν είναι μια ατομική προσπάθεια, αλλά μια διαδικασία κατανόησης της κοινότητας. Οι κοινωνικές παρεμβάσεις επιδιώκουν να ενδυναμώσουν τις κοινότητες των χρηστών να γίνουν καλύτερες στη συλλογική κατανόηση και προώθηση χρήσιμων πληροφοριών. Ορισμένες από αυτές τις παρεμβάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν ενέργειες πλατφόρμας — ό,τι και αν σκεφτεί κανείς για μια πρόσφατη πρόταση του Facebook για τον εντοπισμό μελών με γνώση σε ομάδες του Facebook, είναι ξεκάθαρα μια κοινωνική παρέμβαση που έχει σκοπό να βοηθήσει στη συλλογική κατανόηση. Άλλες παρεμβάσεις μπορεί να μην περιλαμβάνουν καθόλου πλατφόρμες — η διδασκαλία των μελών των κοινοτήτων να διορθώνουν αποτελεσματικά τα σφάλματα, για παράδειγμα, δεν απαιτεί πρόσθετα εργαλεία πλατφόρμας, αλλά μπορεί να έχει ουσιαστικό αντίκτυπο. Η διδασκαλία των εμπειρογνωμόνων να επικοινωνούν πιο αποτελεσματικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να φέρει ειδική τεχνογνωσία στις κοινότητες που το επιθυμούν και η διδασκαλία των αρχηγών της κοινότητας των βασικών στοιχείων ενός δεδομένου θέματος μπορεί να προσφέρει εξειδίκευση σε όσους έχουν επιρροή.
Η Αλυσίδα Παρέμβασης
Οι άνθρωποι μερικές φορές διαφωνούν για το πού πρέπει να εφαρμοστούν παρεμβάσεις. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα έγκυρο επιχείρημα ότι η αποπλατφόρμαση στοιχείων που είναι επανειλημμένα παραπλανητικά μπορεί να κάνουν περισσότερο καθαρό καλό από τις παρεμβάσεις διασύνδεσης ή τον γραμματισμό στα μέσα. Ομοίως, πολλοί μελετητές επισημαίνουν χωρίς την ενίσχυση των επηρεαζόμενων κοινοτήτων ή την αντιμετώπιση των υποκείμενων κοινωνικών παραγόντων κακής πληροφόρησης, μικρή πρόοδος μπορεί να σημειωθεί.
Νομίζω ότι είναι πιο χρήσιμο να βλέπεις τα διάφορα στρώματα ως αλυσίδα. Τελικά, το τελικό επίπεδο είναι πάντα κοινωνικό — εκεί τα μηνύματα μετατρέπονται (ή δεν μετατρέπονται) σε νόημα και δράση. Και εξακολουθεί να είναι ένα μέρος όπου οι παρεμβάσεις είναι σχετικά ανεξερεύνητες.
Αλλά αυτό δεν μειώνει την αξία των άλλων επιπέδων. Επειδή κάθε στρώμα περιλαμβάνει εντατική και μερικές φορές αμφιλεγόμενη εργασία, βασίζεται στα παραπάνω επίπεδα παρέμβασης για να μειώσει το «φορτίο» που πρέπει να αντιμετωπίσει. Για παράδειγμα, η επιλογή μεταξύ της παιδείας στα μέσα επικοινωνίας και της μετριοπάθειας είναι μια λανθασμένη επιλογή. Η εφαρμογή του γραμματισμού στα μέσα επικοινωνίας μπορεί να γίνει λιγότερο γνωστικά δαπανηρή για τα άτομα, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει κόστος. Εάν αφεθούν προφανείς μαλακίες να ρέουν μέσα στο σύστημα ανεξέλεγκτα – αν, ας πούμε, κάθε τρίτη ανάρτηση είναι απόλυτη φαντασία – η παιδεία στα μέσα δεν έχει καμία πιθανότητα.
Ομοίως, οι υποστηρικτές των κοινωνικών παρεμβάσεων επισημαίνουν συχνά τα ελαττώματα του ατομικού στρώματος – οι άνθρωποι είναι φυσικά ζώα κοινωνικά, και ένας τεχνοκρατικός «έλεγχος πριν μοιραστείς» δεν υπολογίζει την τεράστια επιρροή των κοινωνικών καθοριστικών παραγόντων στο μοίρασμα και τις πεποιθήσεις. Και είναι αλήθεια ότι τα διαλύματα στο μεμονωμένο στρώμα είναι λίγο κόσκινο, όπως και τα διαλύματα στα παραπάνω στρώματα. Αλλά πρέπει να σταματήσουμε να το βλέπουμε αυτό ως αδυναμία. Ναι, μεμονωμένα, οι παρεμβάσεις σε κάθε στρώμα είναι διαρροές. Αλλά φιλτράροντας τα πιο κραυγαλέα πράγματα κάνουν τα στρώματα παρακάτω βιώσιμα. Μέχρι να χτυπήσουμε τις κοινωνικές παρεμβάσεις, για παράδειγμα, ελπίζουμε ότι αντιμετωπίζουμε μια μικρότερη κατηγορία προβλημάτων που δεν μπορούν να επιλυθούν από τα άλλα στρώματα. Ομοίως, οι παρεμβάσεις μετριοπάθειας μπορούν να είναι λίγο διαρροές (όπως πρέπει να είναι για να διατηρηθούν ορισμένες κοινωνικές αξίες γύρω από την έκφραση) εάν τα επόμενα στρώματα είναι υγιή και διαθέτουν καλούς πόρους.
Τέλος πάντων, αυτή είναι η απόπειρα συνεισφοράς μου για να ξεπεράσουμε τον ατελείωτο κύκλο όπου οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη θεωρητικοποίηση ενός επιπέδου εξηγούν στους ανθρώπους που θεωρητικοποιούν τα άλλα επίπεδα γιατί το έργο τους δεν είναι το Πραγματικό Έργο (TM). Στην πραγματικότητα, κανένας κρίκος στην αλυσίδα παρέμβασης δεν μπορεί να λειτουργήσει ουσιαστικά χωρίς τους άλλους. (Και ναι, αναμιγνύω μια μεταφορά «αλυσίδας» με μια μεταφορά «στρωμάτων», αλλά είναι μια πρώτη φορά εδώ.)
Σε μελλοντική ανάρτηση ελπίζω να μιλήσω για πολλά υποσχόμενες παρεμβάσεις σε κάθε επίπεδο εδώ.
